Τα παιδιά στην Ελλάδα
Προστασία και εφαρμογή των δικαιωμάτων των παιδιών στην Ελλάδα
- Διαθέσιμο σε:
- Ελληνικά
- English
Η Ελλάδα, ως κράτος-μέλος των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει ένα ιστορικό επιδίωξης αειφόρου ανάπτυξης και δίκαιης ανάπτυξης σύμφωνα με τις διεθνείς και ευρωπαϊκές πολιτικές και στρατηγικές για δεκαετίες. Το προηγμένο νομικό πλαίσιο της χώρας, οι σταθεροί θεσμοί και η ενεργή κοινωνία των πολιτών αποτελούν απόδειξη της αφοσίωσής της στα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία της έκφρασης και τον σεβασμό των πολιτικών ελευθεριών. Επιπλέον, η Ελλάδα, ένα από τα πρώτα συμβαλλόμενα κράτη της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, υπήρξε πάντοτε θερμός υποστηρικτής των δικαιωμάτων των παιδιών και αφοσιωμένη στο να διασφαλίσει ότι όλα τα παιδιά έχουν πρόσβαση σε ίσες ευκαιρίες στη χώρα.
Ωστόσο, η σχεδόν μια δεκαετία μέτρων λιτότητας και περικοπών των δημοσίων δαπανών έχει επιπτώσεις, ιδιαίτερα στην πιο ευάλωτη στην ελληνική κοινωνία. Η φτώχεια αποτελεί σημαντικό παράγοντα κοινωνικού αποκλεισμού και μιας σειράς άλλων ψυχοκοινωνικών κινδύνων για τα παιδιά. Το 2017, το 36,2% των παιδιών στην Ελλάδα διατρέχουν κίνδυνο λόγω της φτώχειας (προτού λάβουν κοινωνικές παροχές) και ομάδες, οι οποίες έχουν από καιρό περιθωριοποιηθεί στην Ελλάδα, διατρέχουν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο περαιτέρω αποκλεισμού και ανισότητας. Οι Έλληνες Ρομά, για παράδειγμα, αντιμετωπίσει για δεκαετίες πολλαπλά και αλληλένδετα προβλήματα στους τομείς της στέγης, της εκπαίδευσης, της απασχόλησης, της υγείας, του αθλητισμού κ.λπ. και βιώνουν καθημερινά τον κοινωνικό αποκλεισμό. Το 2001, η ελληνική κυβέρνηση κατέβαλε σημαντική προσπάθεια να ανταποκριθεί σε αυτό το ζήτημα υιοθετώντας ένα Ολοκληρωμένο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την κοινωνική ένταξη των Ρομά, ωστόσο η εφαρμογή του σχεδίου παραμένει δύσκολη.
Επιπλέον, οι συνεχιζόμεντες μεταναστευτικές ροές, το σχετικά αυξημένο ποσοστό ευάλωτων παιδιών και των οικογενειών, ασκεί τεράστια πίεση στις ελληνικές δημόσιες υπηρεσίες και τις δομές, επιβαρύντας περαιτέρω, μεταξύ άλλων, τα ήδη υπάρχοντα κενά στις υπηρεσίες προστασίας των παιδιών συμπεριλαμβανομένου και του συστήματος αναδοχής και υιοθεσίας, τις περιπτώσεις παιδικής κακοποίησης και παραμέλησης, αλλά και τους διαθέσιμους οικονομικούς πόρους σε τοπικό επίπεδο. Ενώ το Υπουργείο Παιδείας έχει κάνει αξιέπαινες προσπάθειες να συμπεριλάβει παιδιά πρόσφυγες και μετανάστες στα ελληνικά δημόσια εκπαιδευτήρια, περισσότερο από το 60% των παιδιών προσφύγων σχολικής ηλικίας παραμένουν εκτός του δημοσίου σχολικού συστήματος.
Τέλος, η συγκέντρωση δεδομένων και η παρακολούθηση της υλοποίησης των δικαιωμάτων των παιδιών παραμένει ένας τομέας που θα μπορούσε να βελτιωθεί. Συγκεκριμένα, η έλλειψη ενός συνεπούς συστήματος συλλογής και ανάλυσης αναλυτικών δεδομένων σχετικά με τα δικαιώματα των παιδιών συνεχίζει να επηρεάζει την ικανότητα του κράτους να σχεδιάζει και να ανταποκρίνεται αποτελεσματικά.
Στην Ελλάδα, το έργο μας από σήμερα εστιάζει σε τέσσερις βασικούς τομείς, Εκπαίδευσης χωρίς αποκλεισμούς και την Πρώιμη Μάθηση, Προστασία των Παιδιών και Εναλλακτικά Πρότυπα Φροντίδας, Ανάπτυξη και Συμμετοχή της Νεολαίας και των Εφήβων και Παρακολούθηση της εφαρμογής των Δικαιωμάτων του Παιδιού, με ιδιαίτερη έμφαση στα παιδιά με αναπηρίες, τη νεολαία και τους εφήβους, τα παιδιά που δεν έχουν γονική μέριμνα και τα παιδιά πρόσφυγες και μετανάστες, με στόχο την ενίσχυση της εθνικής ικανότητας και την προώθηση της ένταξης, της συμμετοχής, της πρόσβασης σε υπηρεσίες και σε ίσες ευκαιρίες για όλα τα παιδιά της χώρας. Το γραφείο μας συνεργάζεται επίσης στενά με ένα δίκτυο δήμων, επιταχύνοντας τα αποτελέσματα για τα παιδιά σε τοπικό επίπεδο στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας «Πόλεις φιλικές για τα παιδιά».
