ເສີມສ້າງຄວາມສາມັກຄີ
ສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ກັບຊຸມຊົນໃນໄລຍະໂຄວິດ-19 ເພື່ອສຸຂະພາບ ແລະ ການເປັນຢູ່ທີ່ດີ
- ສາມາດມີໃນ:
- English
- ລາວ
ໃນໝູ່ບ້ານນ້ອຍໆແຫ່ງໜຶ່ງ ຢູ່ເມືອງຫ້ວຍຊາຍ ຂອງ ເເຂວງບໍ່ເເກ້ວ ໃນ ສປປ ລາວ, ມັກມີສຽງທັກທາຍຖາມຂ່າວຫາກັນແບບລຽບງ່າຍ, ດ້ວຍຄໍາວ່າ: “ສະບາຍດີ” ເຊິ່ງກໍ່ເປັນຄໍາທັກທາຍທີ່ຕ້ອນຮັບພະນັກງານສາທາລະນະສຸກ ເເລະ ເປັນສັນຍານບົ່ງບອກ ການເລີ່ມຕົ້ນບົດສົນທະນາແບບເປັນກັນເອງ. ໃນໄລຍະທີ່ພວກເຮົາຕໍ່ສູ້ຕ້ານພະຍາດ ໂຄວິດ-19 ທີ່ຮ້າຍແຮງນີ້, ການທັກທາຍງາຍໆເເບບນີ້ ສາມາດເປັນຈຸດເລີ່ມຕົ້ນຂອງບາງສິ່ງທີ່ມີຄຸນຄ່າ: ມັນປຽບສະເໝືອນເຊືອກຊ່ວຍຊີວີດ, ເປັນການເລີ່ມຕົ້ນຂອງການເເບ່ງປັນຄວາມຮູ້ ແລະ ຍັງສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມສາມັກຄີອັນເປັນປຶກແຜ່ນຂອງຊຸມຊົນ.
ການທີ່ພວກເຮົາຮັບມືກັບພະຍາດ ໂຄວິດ-19 ເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາເຫັນເຖິງສົ່ງໜຶ່ງຢ່າງຊັດເຈນ: ການສື່ສານກັບຊຸມຊົນທ້ອງຖິ່ນ ບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນສິ່ງທີ່ດີທີ່ຄວນເຮັດ ເເຕ່ເປັນສິ່ງທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດໃນການຊ່ວຍຊີວິດ. ໃນເຂດທີ່ຜູ້ຄົນບໍ່ສາມາດເຂົ້າເຖິງບໍລິການ ຫຼື ຂໍ້ມູນດ້ານສຸຂະພາບຂັ້ນພື້ນຖານໄດ້ນັ້ນ, ການໂອ້ລົມສົນທະນາ ແລະ ການສື່ສານຢ່າງມີປະສິດທິພາບ ແມ່ນມີຄວາມສຳຄັນຫຼາຍເປັນພິເສດ ເເລະ ອົງການ ຢູນິເຊັບ ປະຈຳ ສປປ ລາວ ຮັບຮູ້ເຖິງຄວາມສຳຄັນຂອງມັນດີີ. ດັ້ງນັ້ນ, ອົງການ ຢູນິເຊັບ ຈື່ງໄດ້ຈັດວາງເອົາ ການມີສ່ວນຮ່ວມຂອງຊຸມຊົນ, ໂດຍສະເພາະ ກຸ່ມທີ່ມີຄວາມສ່ຽງທີ່ສຸດ ເປັນບູລິມະສິດໃນວຽກງານຂອງອົງການ.
ເພື່ອສົ່ງເສີມການມີສ່ວນຮ່ວມຂອງຊຸມຊົນໃນທົ່ວ ສປປ ລາວ ຢ່າງຫ້າວຫັນ, ອົງການ ຢູນິເຊັບ ໄດ້ເຮັດວຽກຢ່າງໃກ້ຊິດກັບ ສູນສະຖິຕິ ແລະ ຂ່າວສານສຸຂະພາບ (CHSI) ຂອງ ກະຊວງສາທາລະນະສຸກ, ພ້ອມດ້ວຍ ພະນັກງານສາທາລະນະສຸກຂັ້ນແຂວງ, ເຊິ່ງໄດ້ເຮັດວຽກເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງ ວຽກງານສັກຢາຮ່ວມກັນ ທີ່ລິເລີ່ມໂດຍ ອົງການ ຢູນິເຊັບ ປະຈຳ ສປປ ລາວ, ເພື່ອເປັນການສ້າງຂໍ້ກໍານົດຢ່າງຊັດເຈນວ່າ ການຕໍ່ສູ້ຕ້ານການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດ ແມ່ນບໍ່ສາມາດປະສົບໄຊຊະນະແຕ່ຢູ່ໃນໂຮງໝໍຢ່າງດຽວເທົ່ານັ້ນ ເພາະ ໄຊຊະນະທີ່ເເທ້ຈິງນັ້ນ ຕ້ອງເລີ່ມຕົ້ນຈາກຮາກຖານຊຸມຊົນເປັນຕົ້ນ ເພາະຫຼາຍໆຊຸມຊົນຕອນນີ້ ຍັງບໍ່ສາມາດເຂົ້າເຖີງການບໍລິການດ້ານສູຂະພາບໄດ້ ຖ້າຫາກປາດສະຈາກການຊຸກຍູ້ຊ່ວຍເຫຼືອທີ່ເໝາະສົມ.
ຕົວຢ່າງຂອງການຊຸກຍູ້ຊ່ວຍເຫຼືອນີ້ ແມ່ນເຫັນໄດ້ທີ່ ເມືອງຫ້ວຍຊາຍ. ສູນສະຖິຕິ ແລະ ຂ່າວສານສຸຂະພາບ ຮ່ວມກັບ ພະນັກງານສາທາລະນະສຸກຂັ້ນແຂວງ ກໍາລັງສ້າງທ່າແຮງອັນສໍາຄັນ ດ້ວຍການນໍາໃຊ້ເຕັກນິກແບບ GATHER ເຊິ່ງເປັນວິທີທີ່ລຽບງ່າຍ ແລະ ມີປະສິດທິພາບ — ການທັກທາຍ (Greet), ການຖາມຂ່າວ (Ask), ການບອກເລົ່າ (Tell), ການຊ່ວຍເຫຼືອ (Help), ການອະທິບາຍ (Explain), ແລະ ການຕອບກັບ (Return)— ເຊິ່ງວິທີເຫຼົ່ານີ້ ຈະຊ່ວຍເຮັດໃຫ້ການສົນທະນາກັບຊຸມຊົນມີປະສິດພາບຫຼາຍຂຶ້ນ. ດ້ວຍການນໍາໃຊ້ເຕັກນິກແບບ GATHER ມາເປັນເຂັມທິດນີ້, ໄດ້ຊ່ວຍເຮັດໃຫ້ພະນັກງານສື່ສານດ້ານສາທາລະນະສຸກ ກາຍເປັນຫຼາຍກວ່າບຸກຄົນທີ່ສົ່ງຂໍ້ມູນ; ພວກເຂົາໄດ້ກາຍເປັນ ພັນທະມິດ ຂອງຊຸມຊົນ.
ການເດີນທາງຂອງ ພະນັກງານສື່ສານດ້ານສາທາລະນະສຸກເຫຼົ່ານີ້ ເລີ່ມຈາກການທັກທາຍທີ່ລຽບງ່າຍ, ການສ້າງບັນຍາກາດຜ່ອນຄາຍ ແລະ ເປັນມິດຕໍ່ການສົນທະນາ. ພວກເຂົາບໍ່ພຽງແຕ່ຮັບຟັງຊຸມຊົນເທົ່ານັ້ນ ເເຕ່ຍັງມີສ່ວນຮ່ວມໃນການແບ່ງປັນຂໍ້ມູນຢ່າງຊັດເຈນ ຜ່ານການສື່ສານທີ່ເໝາະສົມ, ສ້າງຂົວຕໍ່ ສູ່ຄວາມເຊື່ອໝັ້ນ ແລະ ສາຍພົວພັນທີ່ດີລະຫວ່າງ ຜູ້ຊ່ຽວຊານດ້ານວຽກງານສຸຂະພາບ ແລະ ຊຸມຊົນ ທີ່ພວກເຂົາໃຫ້ການບໍລິການ.
ພະນັກງານສື່ສານດ້ານສາທາລະນະສຸກ ຍັງໃຫ້ຄວາມຮູ້ທີ່ທືກຕ້ອງ ເເລະ ເສື່ອຖືໄດ້. ໃນເມືອງ ຫ້ວຍຊາຍ, ໄດ້ເນັ້ນໜັກໃສ່ ການປ້ອງກັນ ແລະ ຄວບຄຸມການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດ ໂຄວິດ-19, ໂດຍພະນັກງານສື່ສານດ້ານສາທາລະນະສຸກ ຕ້ອງໝັ້ນໃຈວ່າ ຊຸມຊົນມີຄວາມເຂົ້າໃຈຢ່າງເລິກເຊິ່ງໃນການດໍາລົງຊີວິດຢ່າງປອດໄພ ບໍ່ວ່າຈະເປັນການລ້າງມືໃຫ້ສະອາດເພື່ອສຸຂະອະນາໄມທີ່ດີ ຫຼື ການໃສ່ໜ້າກາກອະນາໄມໃຫ້ເປັນຄວາມຊິນເຄີຍ. ການໃຫ້ຂໍ້ມູນທີ່ຊັດເຈນ ແລະ ມີຄວາມກົງໄປກົງມາ ຈະເປັນການປ້ອງກັນໄວຣັສ ແລະ ປົກປ້ອງການເປັນຢູ່ທີ່ດີຂອງຊຸມຊົນ.
ສິ່ງທີ່ພົ້ນເດັ່ນຢ່າງຊັດເຈນແມ່ນ ຄວາມອຸທິດຕົນຂອງ ຜູ້ຊ່ຽວຊານດ້ານສາທາລະນະສຸກ ແລະ ການສື່ສານ, ທີ່ໃຫ້ຄວາມມຸ່ງໝັ້ນ ໃນການຮຽນຮູ້ ແລະ ການພັດທະນາຕົນເອງ ເພື່ອສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມເອົາໃຈໃສ່ ທີ່ຈະຍົກລະດັບຊີວິດການເປັນຢູ່ໃນຊຸມຊົນຂອງພວກເຂົາ. ທັງນີ້, ຄວາມເອົາໃຈໃສ່ຂອງພວກເຂົາ ກໍ່ຍັງມີຄວາມກວ້າງຂວາງຫຼາຍຂຶ້ນ — ດ້ວຍການຈັດສັນເວລາການບັນຍາຍເຂົ້າໃນຊ່ວງແລງ, ທີ່ບົ່ງບອກໃຫ້ເຫັນວ່າ ພວກເຂົາມີຄວາມເຂົ້າໃຈຕໍ່ການດໍາລົງຊີວິດປະຈໍາວັນຂອງຄົນໃນຊຸມຊົນ ແລະ ເອົາໃຈໃສ່ປັບຕົວໃຫ້ເຂົ້າກັບຊ່ວງເວລາທີ່ເໝາະສົມກັບຊຸມຊົນນັ້ນ.
ຮູບແບບວຽກງານສົ່ງເສີມການມີສ່ວນຮ່ວມໃນຊຸມຊົນ ບໍ່ໄດ້ຢຸດພຽງແຕ່ພາຍໃນເມືອງ ຫ້ວຍຊາຍ ເທົ່ານັ້ນ. ອົງການ ຢູນິເຊັບ ປະຈຳ ສປປ ລາວ ຍັງໄດ້ມີການຂະຫຍາຍແຜນງານດັ່ງກ່າວໃນຊ່ອງທາງຕ່າງໆ ເພື່ອເຂົ້າເຖິງກຸ່ມຄົນທີ່ມີຄວາມສ່ຽງ ດ້ວຍການສ້າງສາຍພົວພັນທີ່ມີຄວາມໝາຍຄວາມສໍາຄັນ, ເພື່ອໃຫ້ເປັນສິ່ງທີ່ຫຼໍ່ລ້ຽງໃຫ້ເກີດມີຄວາມໝັ້ນຄົງ ແລະ ມີຊີວິດຊີວາໃນຊຸມຊົນ. ວຽກງານນີ້ບໍ່ເເມ່ນພຽງການເຕີມແຕ່ງຄໍາເວົ້າໃຫ້ສວຍງາມ ຫຼື ສ້າງກົນລະຍຸດທີ່ສະຫຼັບຊັບຊ້ອນ; ແຕ່ເປັນພຽງການຍອມຮັບອັດຕະລັກສະເພາະຂອງຊຸມຊົນນັ້ນ.
ສຸດທ້າຍນີ້, ການຂັບເຄື່ອນເພື່ອການປ່ຽນແປງ ບໍ່ແມ່ນການສື່ສານຝ່າຍດຽວຈາກ ຜູ້ຊ່ຽວຊານດ້ານວຽກງານສາທາລະນະສຸກເທົ່ານັ້ນ; ແຕ່ໃນການສົນທະນາຈໍາເປັນຕ້ອງມີສ່ວນຮ່ວມລະຫວ່າງ ສະມາຊິກໃນຊຸມຊົນ ແລະ ຜູ້ຊ່ຽວຊານດ້ານວຽກງານສາທາລະນະສຸກ. ໃນການເປີດກວ້າງການສົນທະນານີ້ ບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນການຕໍ່ສູ້ຕ້ານເຊື້ອໄວຣັສ ແຕ່ມັນຍັງກ່ຽວກັບການເສີມສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງ ແລະ ສາມາດນໍາມາຂຽນເປັນເລື່ອງລາວຂອງການຂະຫຍາຍຕົວ ໃນໄລຍະທີ່ຕ້ອງຜະເຊີນໜ້າກັບສິ່ງທ້າທາຍທີ່ບໍ່ເຄີຍມີມາກ່ອນ.
ສະນັ້ນ, ຕໍ່ໄປນີ້ ເມື່ອທ່ານໄດ້ຍິນຄໍາວ່າ “ການມີສ່ວນຮ່ວມຂອງຊຸມຊົນ” ໃຫ້ ຄິດເຖິງພະນັກງານສາທາລະນະສຸກ ທີ່ເມືອງຫ້ວຍຊາຍ ແລະ ໝູ່ບ້ານໃນທົ່ວ ສປປ ລາວ. ຄິດເຖິງ ການເຕົ້າໂຮມໃຕ້ແສງຕະກຽງ ແລະ ບົດສົນທະນາທີ່ເຄັ່ງຄຽດເຫຼົ່ານັ້ນຂອງພວກເຂົາ. ອົງການ ຢູນິເຊັບ ມີຄວາມມຸ່ງໝັ້ນໃນການເປັນຄູ່ຮ່ວມມືເພື່ອສ້າງອະນາຄົດທີ່ສົດໃສ ແລະ ມີສຸຂະພາບທີ່ແຂງແຮງສໍາລັບທຸກຄົນ. ຈື່ໄວ້ວ່າ, ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍຄໍາງ່າຍໆ ຄໍາວ່າ “ສະບາຍດີ”.
ອົງການ ຢູນີເຊັບ ປະຈຳ ສປປ ລາວ, ພ້ອມກັບການສະໜັບສະໜູນຂອງອົງການ USAID, ໄດ້ໃຫ້ການສະໜັບສະໜູນເເກ່ໂຄງການນີ້, ເພື່ອສ້າງອະນາຄົດ ທີ່ທຸກຄົນສາມາດໃຊ້ຊີວິດການເປັນຢູ່ທີ່ດິ ເເລະ ມີສຸຂະພາບທີ່ເເຂງເເຮງ.
