Амина – Қазақстандық 16 жасар қыз, ЮНИСЕФ және Ұлттық волонтерлер желісінің волонтері. . Қазақстандағы ЮНИСЕФ-тің қолдауымен өз мектебінде Бала құқықтары клубының негізін қалаушы және ұйымдастырушысы ретінде балалар оған жиі қоятын сұрақтардың бірі Интернеттегі бұзақылыққа қалай жауап беру керек деген сұрақ болды. Оның балаларға көмектесуге және дұрыс жауап беруге деген ұмтылысы оны цифрлық технологияны дұрыс пайдалануды, жалған ақпаратты өңдеуді және интернеттегі қауіптер туралы хабардар етуді насихаттай отырып, волонтерлердің бірі болуға шабыттандырды. Төменде Амина өзінің волонтер ретіндегі жұмысын көрсетеді.
«Менің атым Амина. Менің Қазақстандағы ЮНИСЕФ-тегі алғашқы волонтерлік қызметім 2020 жылы басталды. Сол кезде волонтерлер бала құқықтарын ілгерілету бойынша семинарлар өткізе бастады. Семинарларға қатысқаннан кейін мен бала құқықтарын одан әрі қолдауға шабыттандым және 2020 жылдың соңында ЮНИСЕФ балалар құқықтары туралы ақпарат тарату үшін мектеп клубтарын ашуға мүмкіндік берді. Клубтың негізін қалаушы және ұйымдастырушысы ретінде маған баланың құқықтарын түсіндіру үшін үлкен жауапкершілік жүктелді және мен жыл сайын буллингтің алдын алу және әркімнің инклюзивтілігі туралы көбірек білдім.
Кибербуллинг балалар мен жастарды алаңдатады: волонтерлер мен балалардан әртүрлі жағдайларда өзін қалай ұстау керектігін және өзін қалай қорғау керектігін жиі сұрайды. Содан кейін мен бұл салада білімнің болмауына байланысты нақты және дұрыс жауап бере алмадым. Алайда, 2022 жылы мен ЮНИСЕФ – тің Киберқауіпсіздік және медиа сауаттылық бойынша білім беру волонтерлік жобасы туралы хабарландыруды көргенде-QauipsizInternet (Қауіпсіз Интернет), Мен бірден өтініш бердім. Мен бұл жобаға қатысқым келді, өйткені медиа индустрия бізді қоршап, бәріміз туралы түсінігімізді қалыптастырады.
Ақпаратты беру мен жеткізудің барлық құралдары санаға тікелей әсер етеді, олар адамда барлық нәрсе туралы идеяны қалыптастырады: құқықтар, міндеттер, инклюзивтілік және өмір принципі. Жоба барысында мен цифрлық технологияны дұрыс пайдалану, жалған ақпаратты қалай өңдеу және интернеттегі қауіптер туралы білдім. Маған бәрінен бұрын сабаққа белсенді қатысқан балалардың, тіпті кейде мұғалімдердің сұрақтарына жауап беру ұнады.
Волонтер бола отырып, мен икемді болуды үйрендім. Бірінші сабақта волонтерлердің бірі техникалық қиындықтарға тап болды және презентация экранын көрсете алмады. Мен әбіржімей уақытты тиімді пайдалану және мысалдарды талқылау үшін презентацияны телефонымнан сипаттай бастадым.
Екі айдың ішінде мен құрдастарыма да, өзімнен кіші балаларға да 8 сабақ өткіздім. Менің сабақтарымда барлығы 200 бала болды және қатысты. Осы уақыт ішінде мен балаларға құнды презентациялар жасауды және олардың тақырыпқа қатысуын арттыруды үйрендім. Мен мектеп оқушыларынан парольдерімді қорғауға болатын әртүрлі қосымшалар туралы білдім. Бұл білім алмасу. Балалар көп нәрсені түсінді және бұл мені тек қуантты. Мен Қазақстанның қауіпсіз болашағына өз үлесімді қоса алғанымды мақтан тұтамын.
Мен "тең-тең" тәсілін қолдандым, өйткені балалардың қате жауап беруден немесе тіпті ең күлкілі сұрақтарды қоюдан қорықпауы өте маңызды. Бұл тәсілдің маңызды артықшылығы-балалар, біріншіден, ақпаратты жақсы есте сақтайды және қабылдайды, екіншіден, ақпарат қол жетімді және түсінікті тілде беріледі.
Волонтерлік маған әртүрлі елдердің әртүрлі адамдарымен танысуға мүмкіндік берді. 3 жылдық волонтерлік қызметімде мен кәсіби тәжірибе, достар және ең бастысы білім алдым".
