در آرزوی پارالمپیک
برنده جایگاه پنجم دومین دوره مسابقه عکاسی مشترک یونیسف و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با عنوان «زندگی کودکان در دوران کرونا»
- قابل دسترس در:
- فارسي، فارسي
- English
محمدمهدی بخشی با یک نقص عضو نادر در ۱۴ اردیبهشتماه سال ۹۴ به دنیا آمد. نام بیماری او آنامولی است که تا روز تولد حتی پزشکان هم علیرغم بررسیها و آزمایشات مختلف در دوران بارداری مادرش نتوانسته بودند تشخیص دهند و مادر او بیخبر از این نقص، روز زایمان ازشکل نگرفتن استخوانهای تحتانی پای محمدمهدی شامل دو زانو و انگشتان خبردار شد. دلیل این بیماری مشخص نیست و برخی تاثیر امواج و آلودگی هوا را علت آن میدانند؛ اما محمدمهدی و خانوادهاش بدون توجه به علت، در این ۵ سال زندگی پسرشان با تلاشهای خود به سراغ حل مسئله رفتند.
او در ۱۱ ماهگی تحت عمل جراحی قرارگرفت و بخشی از پاهایش که ناقص رشد کرده بود، قطع شد و بعد از سهماه دوران نقاهت اولین پروتز پاهای این کودک برای او طراحی شد. این اولین گام برای رویاپردازیها و تلاشهای خستگی ناپذیر محمدمهدی و خانوادهاش بود؛ حالا او روز به روز و سال به سال رشد و با استعداد ذاتی و روحیه بالای خود پلههای ترقی و پیشرفت را سپری کرده است.
محمدمهدی در یک سفر خانوادگی در آستانه سهسالگی در تابستان ۹۶ به شمال کشور رفته بود که در دریا برای شنا کردن اقدام کرد و نشان داد با بهرهگیری از توان دستانش میتواند نقص پایش را کنار بگذارد و براحتی شنا کند.
محمدمهدی میگوید: «آرزویم رفتن به پارالمپیک و مدال آوردن برای ایران اسلامی است». این روزها کنار مربیاش عباس دیانی سرمربی تیم دوومیدانی معلولان تلاش میکند تا بیاموزد و رشد کند تا بتواند در رشتههای ورزشی معلولین پیشرفت کند. او حتی در رشته شنا نیز تحت آموزش قرار دارد. آموزش زبان انگلیسی را نیز کنار معلمش میگذراند؛ اینها برنامههایی است که تنها با هزینه و تلاشهای مربیانش که با دل و جان برای او کار میکنند در حال انجام است و این کودک تحت حمایت هیچ نهادی قرار ندارد که اگر این مهم رخ دهد، آرزوی او برای قهرمانی پارالمپیک دست یافتنیتر خواهد شد.
محمد مهدی هر روز به کمک مادرش پروتز پاهایش را میپوشد و در حیاط خانه شان راه رفتن را تمرین میکند. مادر محمدمهدی کارمند است و با تمام مشغله کاریش تمام تلاشش را میکند که محمدمهدی به آرزویش برسد و راهی پارالمپیک شود.

محمدمهدی به همراه مربی خود فنون شنا را تمرین میکند. امیر کریمی مربی تخصصی شنای کودکان است و اعتقاد دارد که محمدمهدی دستان بسیار قدرتمندی دارد که میتواند در شنا به او کمک کند.

محمدمهدی که همراه پدر و مادرش به پیکنیک در خارج از شهر تهران رفته، قصد بازگشت به خانه دارند. او از حمایتهای بیدریغ خانواده برخوردار است و همواره احساس شادی میکند. پدرش راننده تاکسی است و مادرش کارمند است. آنها تمام تلاششان را میکنند که محمدمهدی به آرزویش برسد و راهی پارالمپیک شود.

مهندس محمد کفیلی که با حمایت مالی یک موسسه خیریه، پروتز پاهای محمدمهدی را ساخته است، تنظیمات پروتزهای محمدمهدی را انجام میدهد.

محمدمهدی به دلیل شیوع ویروس کرونا و حفظ سلامتی در ورزشگاه شهدای اسلامشهر که محیط خلوتی دارد تمرینات خود را پیگیری میکند.

محمدمهدی به همراه مربیاش سجاد سالاروند تمرین دوومیدانی میکند. سجاد سالاروند، که عنوان سومین کوهنورد معلول فوق حرفه ای دنیا را دارد، در یک سانحه رانندگی هر دو پایش را از دست داده است.

محمدمهدی به همراه مربی خود عباس دیانی قهرمان پارآسیایی و جهان سهروز در هفته در خانه ورزش مهرآیین تمرین میکند. خانه ورزش مهرآیین که توسط عباس دیانی تاسیس شده، اولین باشگاه ورزشی برای افراد دارای معلولیت جسمی و حرکتی، اوتیسم، سندرم دان، کمتوان ذهنی و پیش فعال است.

محمدمهدی در کلاس خصوصی مشغول یادگیری زبان انگلیسی است. سارا محمدی معلم زبان انگلیسی است و از طریق اینستاگرام با محمدمهدی آشنا شده است. وقتی متوجه میشود که آرزوی محمدمهدی رفتن به پارالمپیک است، تصمیم میگیرد داوطلبانه به او زبان انگلیسی بیاموزد.

یکی از تفریحات محمدمهدی به غیر از ورزش، نقاشی کردن است. او ساعتها با دفتر نقاشی و مداد رنگیهایش وقت صرف میکند و تلاش میکند اتفاقات روزمرهاش به تصویر بکشد.

محمدمهدی هر روز در چند نوبت با کمک بازوهای قدرتمندی که دارد خودش را به میله بارفیکس میرساند. او علاقه زیادی به ورزش دارد و در خانه هم تمرین میکند. بارفیکس به قوی شدن بازوهایش کمک کرده است.
