Крај за насилството врз децата
Секое дете треба да има безгрижно детство, целосно ослободено од насилство, експлоатација и злоупотреба
- Достапно на:
- English
- Македонски
Предизвик
Насилството го попречува развојот на децата, нивната способност за учење и успех на училиште. Тоа ги ограничува можностите за воспоставување здрави врски со другите, придонесува за ниска самодоверба, емотивна болка и депресија. Води до преземање ризици, самоповредување и агресивно однесување, а на крајот, и до економски последици по општеството, намалувајќи го човечкиот капацитет и загрозувајќи го општествениот капитал.
Сепак, како и во многу делови од светот, насилството и понатаму претставува реалност за децата во земјата. Не постојат доволно емпириски податоци за обемот, распространетоста и типологијата на насилството но, достапните податоци покажуваат дека многу деца се во ризик од насилство.
Непријавеното насилство врз децата останува несанкционирано
Четири од пет деца во земјата се соочувааат со насилство од страна на родителите, се вели во студијата на УНИЦЕФ. Иако над 2/3 од родителите се свесни за негативните ефекти од насилните начини за дисциплинирање на децата, многу често децата во својот дом се изложени на барем една форма на насилство, почнувајќи од психолошка агресија, па сѐ до мала или сериозна физичка казна.
Насилството во училиштата не се следи и не се пријавува доволно; податоците се ограничени. Меѓутоа, се верува дека до 40% од машките и 15% од девојчињата биле вклучени во насилни судири со врсниците.
Се смета дека децата кои живеат на улица и децата згрижени во институции се во уште поголем ризик од насилство. Во моментов, се проценува дека има околу 1.000 деца на улиците низ целата земја, а повеќе од 100 се сместени во институции.
Неизмерените проблеми остануваат нерешени. Премногу често, насилството не се следи и не се пријавува како што треба. Така, оние кои постапуваат насилно остануваат неказнети и натаму придонесувајќи за високиот степен на толеранција во општеството спрема насилството врз децата.
Заштитата на децата од насилство е основно право на секое детеd
Иако постојат неколку законски и политички рамки за насилството врз децата во земјата, вклучувајќи го и релативно новиот Закон за правда за децата (2013) и Законот за спречување, сузбивање и заштита од семејно насилство (2015), одредбите од овие закони често не се спроведуваат во целост.
Сите овие фактори ставаат премногу деца во поголем ризик од насилство, што може да го попречи нивниот физички и ментален развој, нивната среќа, здравје и успех во животот. А за УНИЦЕФ, ова едноставно не е прифатливо.
Решение
УНИЦЕФ ги поддржува напорите за ставање крај на насилството врз децата. Заедно со партнерите, ние се залагаме за подобрување на превенцијата и одговорот на насилството и злоупотребата на машките и девојчињата, преку зајакнување на националните системи, подобрување на законодавството и преку повеќе квалитетни услуги за откривање, упатување и одговор.
Поттикнуваме поголема соработка меѓу клучните сектори, вклучувајќи ги и здравството, образованието, правдата и социјалната заштита на национално и на локално ниво. Со цел да се подобри координацијата меѓу релевантните сектори, поддржуваме развивање услуги на мултиагенциски одговор за решавање на правните, медицинските, психолошките, образовните и социјалните потреби на децата-жртви на насилство и злоупотреба. Покрај тоа, стручните лица од детската заштита ги поддржуваме подобро да го спречат и да одговорат на насилството врз децата, како и да обезбедат пристап до правдата по мерка на децата.
Исто така, УНИЦЕФ прмовира позитивно родителство за да им помогне на родителите да ги подобрат своите родителски практики. Доказите покажуваат дека програмите за позитивно родителство во светот имаат одлични резултати за детскиот развој, но им носат придобивки и на родителите: родителите се под помал стрес, помалку се лути и депресивни, имаат помалку конфликти со партнерот и го подобруваат капацитетот за функционирање на работа.
Конечно, ние работиме на подигање на свеста и дијалогот околу насилството, на унапредување на заштитните општествени норми, на заложба и поттикнување акција кај владата, заедниците, семејствата и кај самите деца, за да ставиме крај на насилството врз децата!