ការការពារកុមារកម្ពុជាក្នុងអំឡុងពេល និងក្រោយជំងឺរាតត្បាត
ការការពារកុមារក្នុងពេលមានជំងឺរាតត្បាត គឺសំខាន់ជាងពេលណាៗទាំងអស់ ដោយសារហានិភ័យកាន់តែកើនទ្បើងចំពោះកុមារ។ អត្ថបទនេះបង្ហាញពីសារៈសំខាន់នៃកិច្ចសហការដោះស្រាយបញ្ហា។
- English
- Khmer
រូបថតខាងលើបង្ហាញពីអ្នកស្រី សុផានី ងួន សប្បាយចិត្តដែលបានរស់នៅជួបជុំកូនៗរបស់គាត់។
កុមារបានទទួលរងផលវិបាកជាច្រើនពីជំងឺរាតត្បាតកូវីដ-១៩ បើទោះជាពួកគេមិនបានប្រឈមនឹងហានិភ័យផ្នែកសុខភាពធ្ងន់ធ្ងរបំផុតក្ដី។ ស្របពេលដែលពួកគេរងការរំខានចំពោះការអប់រំរបស់ខ្លួន មានកុមាររាប់លាននាក់បន្ថែមទៀតបានធ្លាក់ទៅក្នុងភាពក្រីក្រ ជាមួយនឹងហានិភ័យចំពោះសុខភាពផ្លូវកាយ អាហារូបត្ថម្ភ និងសុខភាពផ្លូវចិត្ត។ ការសិក្សានានាបានបង្ហាញថា ពួកគេបានប្រឈមនឹងហានិភ័យកាន់តែខ្ពស់ចំពោះអំពើហិង្សានៅតាមផ្ទះ ជាមួយនឹងភាពគ្មានការងារធ្វើរបស់ឪពុកម្ដាយ ការលំបាកផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច និងភាពតានតឹងក្នុងចិត្ត ដែលសុទ្ធសឹងជាកត្តារួមចំណែក។
ទាំងនេះ គឺជាបញ្ហា ដែលត្រូវបានលើកទ្បើងក្នុងវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលស្ដីពីការចិញ្ចឹមកូនបែបវិជ្ជមាន ដែលបានរៀបចំនៅក្នុងស្រុកស្អាង ខេត្តកណ្ដាលកាលពីថ្ងៃទី២ ខែធ្នូ កន្លងមកនេះ។ ឪពុកម្ដាយនៅក្នុងមូលដ្ឋានប្រមាណ ៣០នាក់បានជួបជុំគ្នានៅទីស្នាក់ការភូមិ ដែលចំនួននេះស្ថិតក្នុងចំណោមឪពុកម្ដាយចំនួន ១០.០០០នាក់ ដែល បានចូលរួមក្នុងវគ្គសិក្សាបែបនេះនៅទូទាំងប្រទេសកម្ពុជានៅឆ្នាំ២០២១។ ឪពុកម្ដាយបានធ្វើការងារជាមួយគ្រូបណ្ដុះបណ្ដាលជំនាញ មកពីគណៈកម្មការទទួលបន្ទុកកិច្ចការនារី និងកុមារឃុំសង្កាត់ ក្នុងការកំណត់ និងរិះរកវិធីនានា ដែលពួកគេអាចឆ្លើយតបបែបវិជ្ជមានចំពោះបញ្ហាប្រឈមនានានៅក្នុងជីវិតគ្រួសារ ស្របពេលដែលផ្ដល់ការគាំទ្រដល់កុមារ ដែលរមែងតែរងភាពតានតឹងក្នុងចិត្តពីស្ថានភាពនៃជំងឺរាតត្បាតនេះផងដែរ។
លោក សឿង ស៊ាន បាននិយាយថា៖ “ខ្ញុំបានចូលរួមក្នុងវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលអំពីការចិញ្ចឹមកូនបែបវិជ្ជមានចំនួនបីដងហើយមកដល់ពេលនេះ។ វាពិតជាមានការផ្លាស់ប្ដូរយ៉ាងធំនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំផ្ទាល់។ ពីមុន ខ្ញុំមិនស្ដាប់កូនៗរបស់ខ្ញុំឡើយ។ នៅពេលខ្លះ ខ្ញុំបានប្រើប្រាស់កម្លាំង ដើម្បីដាក់វិន័យលើពួកគេ។ ប៉ុន្តែនៅពេលនេះខ្ញុំបានរៀនសាកល្បង និងនិយាយអំពីបញ្ហានានាជំនួសវិញ។ ខ្ញុំបានដឹងថា ភាពរប៉ិលរប៉ូច ឬការនិយាយតមាត់របស់កុមារ គឺជារឿងធម្មតា ហើយវាជាផ្នែកមួយនៃជីវិតជាកុមារ។ ទណ្ឌកម្មធ្ងន់ធ្ងរ គឺពុំចាំបាច់ឡើយ។”
យូនីសេហ្វបានគាំទ្រវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលអំពីការចិញ្ចឹមកូនបែបវិជ្ជមានអស់រយៈពេលជាង៥ឆ្នាំហើយ។ វគ្គចុងក្រោយទាំងនេះត្រូវបានផ្ដល់ដោយអង្គការ ICS-SP និងត្រូវបានរៀបចំផែនការ និងអនុវត្តដោយអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាននៅខេត្តកណ្ដាល ដោយមានការគាំទ្រពីយូនីសេហ្វ ព្រមទាំងដឹកនាំរួមគ្នាពីក្រសួងកិច្ចការនារី និងក្រសួងសង្គមកិច្ច អតីតយុទ្ធជន និងយុវនីតិសម្បទា (ក្រសួង ស.អ.យ)។ វគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលទាំងនេះទទួលបានមូលនិធិពីរដ្ឋាភិបាលជប៉ុន ដែលជាដៃគូសំខាន់មួយនៅក្នុងការងារកិច្ចការពារកុមាររបស់យូនីសេហ្វនៅកម្ពុជា។ ភាពជាដៃគូនេះបានចាប់ផ្ដើមនៅឆ្នាំ២០១៩ និងជាភាពជាដៃគូដ៏មានតម្លៃ ដោយសារកត្តាហានិភ័យបានកើនឡើង ដែលបង្កឡើងដោយជំងឺរាតត្បាត ដែលនឹកស្មានមិនដល់នេះ។ នៅខែមីនា ឆ្នាំ២០២១ រដ្ឋាភិបាលជប៉ុន និងយូនីសេហ្វបានចូលរួមក្នុងភាពជាដៃគូថ្មីមួយ ដែលត្រូវបានរៀបចំយ៉ាងជាក់លាក់ ដើម្បីកាត់បន្ថយ និងទប់ស្កាត់អំពើហិង្សាលើកុមារនៅក្នុងអំឡុងពេល និងក្រោយពេលនៃជំងឺរាតត្បាត។
ឯកអគ្គរាជទូតជប៉ុន ឯកឧត្តម ម៉ាសាហ៊ីរ៉ូ មិកាមិ បានចូលរួមនៅក្នុងទស្សនកិច្ចនៅមូលដ្ឋានជាមួយសហការីមកពីយូនីសេហ្វ និងក្រសួង ស.អ.យ ដោយបានថ្លែងទៅកាន់បុគ្គលិកកិច្ចការពារកុមារនៅខេត្តកណ្ដាល និងសង្កេតមើលផែ្នកមួយនៃការបណ្ដុះបណ្ដាលអំពីការចិញ្ចឹមកូនបែបវិជ្ជមាន។ ឯកឧត្តម មិកាមិ បានថ្លែងថា “ខ្ញុំស្ងើចសរសើរចំពោះរបៀបដែលដៃគូនៅក្នុងរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា បានរៀបចំខ្លួនយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព ដើម្បីការពារកុមារកាន់តែល្អប្រសើរ។ ពួកគេកំពុងប្រើប្រាស់រចនាសម្ព័ន្ធដែលមានស្រាប់ដូចជាក្រុមប្រឹក្សាឃុំសង្កាត់ និងធ្វើការងារជាមួយអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាល និងដៃគូរបស់យើង ជាមួយយូនីសេហ្វ ដើម្បីធ្វើឲ្យស្ថានភាពនានាកាន់តែមានភាពល្អប្រសើរសម្រាប់កុមារ។ ខ្ញុំពិតជាមានមោទនភាព ដែលយើងអាចគាំទ្រការងារនេះ។”
ជាលទ្ធផលនៃភាពជាដៃគូនេះ ប្រព័ន្ធកិច្ចការពារត្រូវបានពង្រឹងគួរឲ្យកត់សម្គាល់នៅទូទាំងប្រទេសកម្ពុជា។ យុទ្ធនាការ Cambodia PROTECT ដើម្បីទប់ស្កាត់អំពើហិង្សាបានគ្របដណ្ដប់ទៅដល់កុមារ ឪពុកម្ដាយ អ្នកថែទាំ និងសមាជិកសហគមន៍ចំនួន ១០លាននាក់។ បន្ថែមលើនេះ មន្រ្តីរដ្ឋាភិបាល និងសមាជិកនៃកម្លាំងសេវាសង្គមចំនួន ៩៦៣នាក់ បានទទួលការបណ្ដុះបណ្ដាលអំពីការទប់ស្កាត់ និងការឆ្លើយតបចំពោះអំពើហិង្សាលើកុមារ។
ការការពារកុមារនៅក្នុងអំឡុងពេលនៃជំងឺរាតត្បាតនេះមានន័យថា ជាការផ្ដោតការយកចិត្តទុកដាក់លើកុមារងាយរងគ្រោះបំផុត ដូចជាកុមារដែលរស់នៅ ឬបានរស់នៅក្នុងមណ្ឌលថែទាំកុមារ (ពេលខ្លះគេហៅថា មណ្ឌលកុមារកំព្រា)។ នៅកម្ពុជា មានកុមារច្រើនជាង ៩.០០០នាក់ នៅតែកំពុងរស់នៅក្នុងមណ្ឌលថែទាំកុមារ ដែលជាញឹកញាប់ ពួកគេប្រឈមមុខនឹងហានិភ័យកាន់តែខ្ពស់ចំពោះសុខភាពផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្តរបស់ពួកគេ។ នៅក្នុងឆ្នាំថ្មីៗនេះ ក្រសួង ស.អ.យ បានចាប់ផ្ដើមចាត់អាទិភាពលើការយកកុមារជាច្រើនតាមអាចធ្វើបាន ចេញពីមណ្ឌលថែទាំកុមារ និងបញ្ជូនពួកគេទៅកាន់គ្រួសារវិញ ដែលនេះហៅថាដំណើរការសមាហរណកម្ម។
កាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងទៅ ស្រ្តីជាម្ដាយទោលម្នាក់ ឈ្មោះ ងួន សុផានី បានសម្រេចចិត្តទាំងស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការយកកូនបីនាក់របស់គាត់ទៅដាក់ក្នុងមណ្ឌលថែទាំកុមារ ដោយគាត់ជឿជាក់ថា ពួកគេនឹងទទួលបានការថែទាំ និងការអប់រំល្អជាងនៅជាមួយគាត់។ “ខ្ញុំរស់នៅក្នុងភាពក្រីក្រពេញមួយជីវិតខ្ញុំ ហើយខ្ញុំមិនគិតថាខ្ញុំអាចជួយកូនៗឲ្យអាចរៀនសូត្របានឡើយ។ ខ្ញុំគ្មានអ្វី ដើម្បីផ្ដល់ដល់កូនៗឡើយ ហើយមានតែការអប់រំទេ ដែលអាចជួយពួកគេឲ្យមានជីវិតល្អប្រសើរឡើងបាន”។
លោក សាត សុធី គឺជាប្រធានការិយាល័យសុខុមាលភាពកុមារនៅខេត្តកណ្ដាល។ លោក សុធីបានថ្លែងថា “ខ្ញុំខ្លួនឯងបានឆ្លងកាត់ការលំបាកនៅក្នុងគ្រួសារ ហើយខ្ញុំចង់ជួយអ្នកដទៃទៀតកុំឲ្យជួបប្រទះរឿងដូចខ្ញុំ។ គ្រួសារកម្រចង់បែកបាក់គ្នាណាស់ ពួកគេរងការគំរាមកំហែងពីស្ថានភាពនានា ហេតុនេះខ្ញុំគាំទ្រយ៉ាងពេញលេញចំពោះសមាហរណកម្ម។ ខ្ញុំតែងតែស្ងើចសរសើរចំពោះការប្ដេជ្ញាចិត្តរបស់អ្នកស្រី សុផានី ចំពោះកូនៗរបស់គាត់ ជាពិសេសចំពោះការអប់រំរបស់ពួកគេ។”
លោក សុធី បានជឿជាក់ថា គ្រួសាររបស់អ្នកស្រី សុផានី មានភាពសក្ដិសមសម្រាប់សមាហរណកម្ម និងបានផ្ដល់ដល់គ្រួសារនូវការគាំទ្រជាបន្តបន្ទាប់ ដើម្បីធ្វើឲ្យសមាហរណកម្មកើតឡើងបានដូចជា ការជួយគាត់ក្នុងការបង្កើតមុខរបរលក់នំបញ្ចុក។ កូនៗរបស់គាត់បានវិលត្រលប់មកវិញកាលពីបួនឆ្នាំមុន។ វាគឺជាសាច់រឿងជោគជ័យមួយ ប៉ុន្តែនៅតែមានបញ្ហាប្រឈមនានា ជាពិសេសនៅក្នុងអំឡុងពេលនៃជំងឺរាតត្បាតកូវីដ-១៩។ សិស្សសាលា និងកម្មកររោងចក្រ គឺជាអតិថិជនចម្បងរបស់អ្នកស្រី សុផានី ហេតុនេះ មុខរបររបស់គាត់បានរងការប៉ះទង្គិចយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ នៅពេលសាលារៀន និងរោងចក្របានបិទទ្វារអស់ជាច្រើនខែ។ ជាលទ្ធផល ការគាំទ្រក្នុងគ្រាអាសន្នមួយចំនួនត្រូវបានផ្ដល់ជូនគាត់។ “កូនពីរនាក់របស់ខ្ញុំចង់រកការងារធ្វើដើម្បីជួយខ្ញុំ ប៉ុន្តែខ្ញុំបាននិយាយថា ទេ ដោយសារខ្ញុំមិនចង់ឲ្យពួកគេឈប់រៀន ដែលជាក្ដីបារម្ភយ៉ាងធំរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំបាននិយាយថា ការងារនេះគឺជាបន្ទុករបស់ម្តាយ ហើយខ្ញុំបានដោះស្រាយបញ្ហានោះ ប៉ុន្តែវាជាពេលវេលាដ៏លំបាកលំបិនណាស់។ នៅពេលនេះ ខ្ញុំមានមោទនភាព ដែលកូនច្បងរបស់ខ្ញុំនឹងប្រលងបាក់ឌុបរបស់គាត់នៅពេលឆាប់ៗនេះ ខ្ញុំសង្ឃឹមថគាត់នឹងបញ្ចប់ការសិក្សាថ្នាក់វិទ្យាល័យ ដែលគាត់ជាមនុស្សដំបូងក្នុងគ្រួសាររបស់ខ្ញុំដែលបញ្ចប់ការសិក្សាកម្រិតនេះ។”
លោកស្រី ហ្វ័រូហ្គ ហ្វយូហ្សិថ នាយិកាយូនីសេហ្វប្រចាំកម្ពុជា បានថ្លែងថា៖ “ស្របពេលដែលការផ្ដល់ការគាំទ្រជំនាញដោយក្តីករុណាចំពោះកុមារដែលបានជួបប្រទះនឹងគ្រោះថ្នាក់ គឺជាសមាសធាតុសំខាន់ខ្លាំងបំផុតនៃប្រព័ន្ធកិច្ចការពារកុមារដ៏រឹងមាំ ការព្យាយាម និងការទប់ស្កាត់គ្រោះថ្នាក់ពីការកើតឡើងតាំងពីដំបូងគឺជាការប្រសើរជាង។ យើងមានមោទនភាព ដែលបានធ្វើការងារជាមួយក្រសួង ស.អ.យ ក្នុងការរៀបចំបទដ្ឋានកិច្ចការពារកុមារជាតិ ដែលចាត់អាទិភាពលើការថែទាំតាមគ្រួសារប្រកបដោយសុវត្ថិភាព និងគាំទ្រការបណ្ដុះបណ្ដាល ដើម្បីធ្វើឲ្យបរិយាកាសគ្រួសារមានសុវត្ថិភាព និងក្ដីស្រឡាញ់។ យើងសូមថ្លែងអំណរគុណដល់រដ្ឋាភិបាលជប៉ុនចំពោះការប្ដេជ្ញាចិត្តរយៈពេលវែងចំពោះកិច្ចការពារកុមារ និងការវិនិយោគកាន់តែច្រើនរបស់ពួកគេនៅក្នុងអំឡុងពេលនៃជំងឺរាតត្បាតនេះ។”
អ្នកស្រី សុផានី បាននិយាយថា គាត់រីករាយ ដែលនៅពេលនេះ គាត់មានឱកាសចិញ្ចឹម និងថែទាំកូនៗរបស់គាត់ដោយខ្លួនឯង។ “វាពិតជាស្រស់ស្រាយណាស់ ដែលអាចវិលមកផ្ទះនៅពេលល្ងាច ហើយឃើញកូនទាំងអស់របស់ខ្ញុំនៅជាមួយខ្ញុំ។ ហើយនោះមានន័យថា ខ្ញុំអាចមើលឃើញថា ពួកគេក្ដៅ ឬត្រជាក់ ឬឃ្លានភ្លាមដោយខ្លួនឯង ហើយខ្ញុំអាចជួយពួកគេបាន ក្នុងនាមជាម្ដាយ។”
